>>clik.to/Latijn<< | home
De weduwe van Ephese
Een dame, die in Ephese woonde, was heel gekend voor haar kuisheid, niet alleen in de stad maar ook in de buursteden werd ze geprezen
Zij, dus werd door een heel groot verdriet getroffen, door de dood van haar man. In opperste wanhoop kloeg ze dat ze zonder hem niet langer kon leven. Ze was niet tevreden met de lijkstoet te volgen met loshangend haar of zich op de borst kloppen, zoals dat de gewoonte was. Daarom volgde ze haar man tot in het graf, waar ze het lichaam dag en nacht bewaakte. Ze had besloten om te sterven, door vasten, naast het lichaam van haar man
Haar ouders en familie vroegen waarom ze dat deed, maar ze weigerde haar man te verlaten, zelfs de magistraat keerde ( met lege handen) terug. Alleen een heel trouwe slavin bleef bij haar, en ze rouwde samen met haar meesteres en ze vernieuwde het in het monument geplaatste licht.
Al de vijfde dag hield de meesteres het zonder eten uit . Alle burgers bekloegen haar en vroegen zich verwonderd af of ze werkelijk van plan was te sterven . Er was dus (maar) 1 gespreksonderwerp in de hele stad , mensen van alle stand(en) bekenden dat zij een uitzonderlijk voorbeeld van kuisheid en liefde betoonde .
De wil is Sterk
Ondertussen beval de opperbevelhebber van deze provincie 3 bandieten aan het kruis te slaan dichtbij die grafkamer , waarin de dame het pas gestorven lijk beweende .De volgende nacht bemerkte een soldaat , die de kruisen bewaakte , een licht tussen de grafmonumenten dat nogal helder schitterde en hoorde het gezucht van iemand die rouwde .
Door de ondeugd van het menselijke geslacht verlangde hij sterk te weten wie aanwezig was of wat hij deed . Dus daalde hij af naar de grafkamer, nadat hij een zeer mooie vrouw had gezien , eerst hield hij halt in verwarring gebracht door een wonder , Wanneer hij het lichaam van de dode en de tranen zag, zag hij in dat de vrouw het verlangen naar haar man niet kon dulden .Daarom/ en zo begon hij de rouwende vrouw aan te sporen om niet in vergeefs verdriet te volharden . Maar de dame begon nog zich heviger op de borst te slaan en legde /plaatste (de) uitgetrokken haren op het lichaam van haar man .
De soldaat trok zich toch niet terug en naar het grafmonument bracht hij voedsel en wijn voor de vrouwen . Uiteindelijk reikte de slavin haar handen uit , nadat ze verleid was door de geur van de wijn en begon dadelijk de koppigheid van haar meesteres te veroveren . Ze zei : " Wat zal het jou baten als je dood zal gaan door te vasten en als je je levend zal begraven ? Je wilt toch wel leven en van de voordelen van het licht genieten ? Het lichaam zelf van je echtgenoot moet je aansporen om te leven . "
... Maar het vlees is Zwak .
|