>>clik.to/Latijn<< | home
In urbe Roma
Quintus zegt :
" Alexander , mijn meester , heeft mij enkele dagen geleden een verhaaltje
gegeven om te lezen .Als ik mij goed kan herinneren , klonk het als volgt : Toen
in het Circus Maximus aan het volk een gevecht van dieren werd aangeboden ,
waren daar veel wilde dieren en tussen al die dieren was er 1 leeuw met een
reusachtig groot lijf en hij was zeer agressief , de mensen keken er met
bewondering naar .Nadat de ter dood veroordeelden waren binnengebracht , bleef
de leeuw plots staan , als het ware in volle bewondering , toen hij een zekere
slaaf , Androculus genaamd , van ver had gezien en hij ging naar de man toe
.Toen bewoog hij zijn staart , op de manier zoals honden dat doen , en hij
vleide zich tegen het lichaam van de jonge man en hij likte met zijn tong zijn handen en zijn aangezicht .Nadat de man het beest goed had bekeken en nadat zijn
vrees verdwenen was , omarmd hij vol blijdschap de leeuw .Toen de keizer de
geweldige kreten van het publiek hoorde , riep hij die gast bij zich en vroeg
hem naar de oorzaak , waarom die wrede leeuw alleen hem had gespaard .Toen
vertelde Androculus dit zonderlinge verhaal : " Toen mijn meester de
provincie Afrika in zijn macht had en ik door zijn wreedheid op de vlucht werd
gedreven , verborg ik mij in een afgelegen grot .Na korte tijd kwam deze leeuw
naar dezelfde grot , aan zijn poot een wonde waaruit veel bloed stroomde .Met
zielig gejank , omwille van de pijn aan die wonde , gaat hij aan de ingang van
die grot zitten .Uit de vele grotten daar , daar had ik die uitgekozen waarin de
leeuw woonde .Toen de leeuw mij echter zag liggen helemaal achteraan in de grot
, kwam hij dichterbij .Uit vrees dat het met mij gedaan was , schreeuwde ik :
" Waarom ben ik uit de handen van een wrede meester ontsnapt opdat het lot
mij een nog een gruwelijkere dood zou brengen ?Wat moet ik doen ? Ofwel vlucht
ik en word ik door mijn meester gevangen genomen ofwel blijf ik en dan zal ik de
tanden van de leeuw ervaren : sterven moet ik toch. O , had mijn moeder mij maar
het leven niet geschonken !!! " Van schrik kon ik niet gaan lopen , maar de
leeuw hefte zijn poot op alsof hij hulp wilde vragen en hij toonde mij de wonde
.Nadat ik een reusachtige doorn had verwijderd , verzorgde ik zijn poot zonder
al te grote vrees .Nadat hij zijn poot in mijn handen had gelegd , ging hij
rusten .Wij leefden vanaf die dag gedurende drie jaar in diezelfde grot en van
hetzelfde voedsel want die leeuw bracht de beste stukken van de wilde dieren ,
die hij had gevangen , mee voor mij naar de grot .Op zekere dag echter , toen de
leeuw weg was om voedsel te gaan zoeken , verliet ik onvoorzichtig de grot en werd ik door soldaten van mijn meester gezien en opgepakt en vanuit Afrika naar
een meester in Rome gebracht , die me onmiddellijk veroordeelde tot de wilde
dieren .Ik begrijp nu dat toen ook deze leeuw werd opgepakt en die mij nu
dankbaar is voor die weldaad . "Volgens de traditie heeft Androculus dit
verteld .Op vraag van het volk werd Androulus vrijgelaten en zijn straf werd
kwijtgescholden en de leeuw werd aan hem geschonken .Nadien zagen alle mensen
hem met de leeuw aan de leiband door de stad wandelen en de mensen zegden:
"De leeuw is de vriend van deze man en deze man is de verzorger van de
leeuw ."
|