Http://clik.to/Latijn
Hero en Leander
Leander en Hero, de mooiste de jonge mensen en mooier dan alle meisjes van het oosten ,woonden in naburige steden maar de Hellespont scheidde hen:Leander woonde in Abydus en Hero in Sestus.

Op een of andere feestdag bezochten ze de tempel van Zeus. Hero als priesteres en Leander als bezoeker.Dadelijk waren zij daar in de greep van de liefde en stonden ze in brand door een gelijk vuur.Tegen de avond konden ze eindelijk samenkomen en een gesprek voeren in een afgesloten deel van de tempel in het geheim en Leander omhelsde Heo en zei:'O jij bent de enige zon in mijn leven. Wijs me niet af. En laat mij als jouw vriend naar jouw huis komen.' Maar Hero wenend en Leander kussend antwoordde:' Jouw smeekbeden zijn tevergeefs. Want nooit zal onze liefde mijn ouders bevallen: want liefhebben is niet aan een priesteres toegestaan. Daarom hebben ze me verbannen naar een hoge toren.Dat is mijn huis ik heb niemand als buur tenzij de zee. Ik zal nooit van de liefde genieten, ik zal ongehuwd stereven.Maar Leander zegt:'Het is niet normaal dat een dienares van Venus Venus niet kent. Noch jouw ouders, noch de metershoge golven noch de tegenwind maken mij bang. Geen enkele belemmering kan ware geliefden van elkaar scheiden.Ik zal niet per boot overdag oversteken maar ik zal de Hellespont overwinnen 's nachts door niemand opgemerkt, over te zwemmen. Jij moet bovenop de toren mij een licht laten zien.Maar pas op voor de hevige wind, laat de vlam niet uitdoven. Zo leid het licht van onze liefde mij door de nachtelijke golven. Het voorstel behaagde haar; Telkens opnieuw namen ze afscheid en ze vermengden hun kussen. Het licht stort zich in zee en met diezelfde zee kwam de nacht op.Zonder uitstel plaatste Hero een licht bovenin de toren en met bange stem smeekte ze. Hopelijk geeft de wind mijn geliefde een gemakkelijk overtocht, hopelijk sparen de nachtelijke golven hem. Hij verliet het vaderlijk huis en misleidde zijn ouders en samen met zijn kleding legde hij zijn vrees af. Hij sprong van de rotsen en begon te zwemmen. De maan verschafte een trillend licht en de golven straalden door het licht van de maan. Geen enkel geluid geen enkele stem kwam tot bij zijn oren behalve dat van een zwemmend lichaam. Geleidelijk aan werden zijn armen vermoeid maar van ver bemerkte hij het licht van de lantaarn. Plots kwamen zijn krachten terug en de golven die leken plots veel minder lastig dan dat ze vroeger geeest waren. Hoe dichter hij de kust naderde des te meer geestdrift wekte Hero in Leander op. Zelf daalde ze af in de golven waar ze haar vermoeide geliefde ontving. Nadat ze heel zijn lichaam in de slaapkamer had gedroogd en met rozenolie had ingewreven fluisterde ze in zijn oor: Allerliefste echtgenoete nooit heeft iemand met zo een grote liefde van mij gehouden. Kom en vergeet jouw vermoeidheid. Na de vreugde van de nachten gingen ze wenend uit elkaar; met tegenzin zwom Leander terug naar zijn vaderland, terugkijkend naar Hero. De volgende dag keert Leander terug naar Hero. Niet alleen die nacht kwawen de geliefden samen op de gewone plaats. Zonder medeweten van haar ouders was Hero overdag maagd en 's nachts de gehuwde vrouw. Maar plots komt er een afschuwelijk stormweer waarbij zelfs de zeemannen de golven niet durven beproeven. Hero stak reeds voor de zevende nacht de lantaarn tevergeefs aan en Leander voor wie de tijd langer dan een jaar toescheen keek tevergeefs naar de tegenoverliggende kust. Uiteindelijk kon hij dat tijdverlies niet meer verdragen. Terwijl er een verschrikkelijke storm aan het woeden was, stortte hij zich in de branding. Nadat hij gebeden had tot de goden: Alle goden die liefde steunen, spaar mij terwijl ik op weg ben naar mijn dierbare geliefde laat mij verdrinken op de terugweg.


Maar in plaats van de lamp van de liefde stak Hero de lamp van het noodlot aan .De wrede stormwinden doofden de vlammen en bedolven de ongelukkige jongeman  onder torenhoge golven. Zolang als het nacht was hoopte het meisje maar 's morgens bemerkte ze het lijk van haar geliefde liggend op de kust. Uitzinnig van verdriet, Scheurde ze de kleren aan stukken en stortte zich naar beneden van de toren.
Deze tekst is afkomstig van http://clik.to/latijn
@ caeki@hotmail.com  @